Hayat kulun kula karşı vefasızlığını gösteren en güzel yolculuklardan birisidir. Kul kendisini vefalı olarak bilse de öyle bir yol ayrı mı gelir ki, vefasızlığını gösterir ve yol ayrımından öyle geçer. Bu tabi ki tüm insanoğlunu içerisine alan bir söylem kesinlikle değildir. İçerisinde ender de olsa derviş duruşlu yürekler illa ki vardır.  O insanlarında genellikle kıymeti bilinmez. Peki manevi duygu yoğunluğu olan aile hariç, üçüncü şahıstan tanıdığın ve beklentiye kapılıp kıymetini bildiğiniz hiç insan oldu mu? Bize sordun ilk sen cevaplasana soruyu? Dediğinizi duyar gibiyim. Çok şükür bu hayatta Allah'tan başka kimseden beklentim olmadı. Son nefesime kadar da Rabbim beni kimsenin kapısında beklentisi olan birisi haline getirmesin. Beklentisi olan insanlar hayatı 5-0 geride başlarlar. Neden bu kadar fark olabilir ki? Çünkü beklentisi olan insan kendi düşünceleriyle yaşamayı öğrenemez. Kime karşı beklenti içerisinde olduysa o insanın düşüncelerine yoğunlaşır. Kendinden çok onu düşünür ve ona göre hayatını şekillendirir. Kendinin üzülmesi, yorulması hiç umurunda değildir, önemli olan beklenti duyduğu insanın üzülmemesidir. Allah kulu kula karşı beklenti içerisine koymasın, hiçbir kulun başka bir kulun kapısında el pençe durmasını sağlamasın. Günümüzde bu durumlara o kadar şahit oluyoruz ki, kendi çıkarlarının peşinde koşan insanların hayatında ne kadar taviz verdiğini, sırf beklentisi uğruna doğruya yanlış, yanlışa doğru dediklerine, haklıyı haksız, haksızı haklı hale koyduklarına şahit oluyoruz. Kulun kula minnetini kabul etmemiz mümkün değildir, pekâlâ kulun Allah'a karşı minneti, yalvarışı, yakarışı tartışılabilir mi? Kesinlikle hayır. İnsan yüreğini doğrultup Allah'a karşı saf duygularıyla elini açıp duasında bulunursa, kısacası hayatının düzeni için Allah'ın huzurunda bir beklentisi olursa, Allah’ta birilerinin gönlüne senin sevgini düşürür ve çözülmesi gerekenler çözülür, olması gerekenler olur. Onun için bu hayatta boş insanlarla boş kürek çekilmeyeceğini anlamamız gerekiyor. Hayatta beklentiye girdiğin sürece hep üzülen sen olursun. Hayat beklentiye girecek ve o beklentilerin ardından bakıp zamanını yitirecek kadar ne çok, ne de boştur. Beklentisi Allah olanın, yolu her zaman açık, beklentisi kul olanın yolu her zaman dikenli ve sonu çıkmaz olur. En uzağından en yakınına kadar kim varsa, herkesi olduğu gibi kabul edin ve ne olursa olsun kesinlikle kimseye el açıp bir beklenti yoluna girmeyin.