PANDEMİ’DE YAŞAM!

PANDEMİ’DE YAŞAM!


Evet yaklaşık 3 yılı birlikte geçirdiğimiz, bizden hayatlar çalan, sevdiklerimizi alan, birbirinden kötü felaketler bırakan, kimilerinin hastane kapılarında umutla, kimilerininse karantina altında büyük bir hevesle dışarı çıkmayı beklediği bir hayat sürdük… Yaklaşık 3 yıl boyunca!

Bu Korona illeti hayatımıza girmeden evvel, evden çıkmadan önce cüzdanımızı, gözlüğümüzü, telefonumuzu yani kişisel eşyalarımızı kontrol ederek evden çıkarken bu virüs belası yüzünden adeta bizim bir parçamız olan maskeleri almadan ne adım atabildik, nede yanımızdan eksik edebildik!

Kimileri hiçbir zaman koruyuculuğuna inanmadı, kimileri de maskesiz bir hayat düşünemiyorum, Pandemi bitse bile kullanmaya devam edeceğim dedi hatta ve hatta kimileride beni güzel gösteriyor aksesuar olarak takacağım şeklinde ifadeler kullandı. Sahi maske gerçekten bizleri virüsten koruyor muydu? Veya gerçekten Koronavirüs var mıydı? Tabi ki tartışılır…

Bu hastalığa karşı en büyük silah aşı dendi ama aşılar uygulanmaya başladıktan sonra maalesef aşı olmaya birçok vatandaş gitmedi. 

Dert yandık kendimize ait aşımız yok diye, Yerli ve milli TÜRKOVAC aşımız çıktı ne acıdır ki aşıyı uygulamak için gönüllü aradık orada da eksik kaldık.

Kapanmalar geldi, sokağa çıkma yasakları… Hatırlar mısınız ilk kapanmanın ilan edildiği zamanı? 

Hayatımızda koronavirüs var, evde kalmamız, kalabalıktan uzak durmamız, kendimizi korumamız gerekiyor. Ama ilk kapanmanın haber verildiği gece sanki kıtlıktan çıkmışçasına Koronavirüs’ü aldırış etmeden bir anda fırınları yağmaladık, kuruyemişçileri, gıda ürünleri satan marketleri vb. tabiri caizse tarumar ettik…

Evet alışık olmadığımız bir durum alışık olmadığımız bir süreçten öyle yada böyle kurtulduk bitirdik diyebiliriz. Ama bu dönemde noldu? Dedim ya “PANDEMİ’DE YAŞAM” birçok hayat çaldı birçok esnafın hayatını kaldırdı attı. 

Evet inanılmaz derecede zorluklar yaşandı. “PANDEMİ’DE YAŞAM” bizden çok şey çaldı…

Google+ WhatsApp