Laf Aramızda radyo programımı takip edenler çok iyi bilirler ki, dinleyicilerimin özellikle dertlerini dile getirmesini istiyorum.  İçlerinden geçen sıkıntılara derman olamasam da dertleriyle dertlenip gözyaşlarına ortak olmayı kendime borç biliyorum.  MEYAZ grubunun bünyesinde bulunan 89.1 Radio Life frekansı, bu anlamda şehrin dert ortağı oluyor diye biliriz. Yüreğini öyle açıp bizlere ulaşan kardeşlerimiz var ki yazsan yazılmaz, konuşsan konuşulmaz. Ama bu aralar kulağıma çok gelen yüreğime alıp derdi kendime dert ettiğim bir durum da olmuyor değil.   Bu hayatta kimse kimseyi sevmek zorunda değildir, ama saygı duymak zorundadır. Sırf birisi beni sevmiyor diye, beni eleştiriyor diye o kişinin ekmeğiyle oynayan olursa kendi kişiliğini de o uğurda  satmış olur. Kendinden güçsüz  birisine kendi gücünü  göstermek adına elinde bulundurduğu imkanları  kullanan ve buna aracı olan kim varsa Allah katında suali ağır olur. Rabbim kimseyi  kimsesiz bırakmasın. Adamın birisine biri tokat atmış, tokat yiyen yanağını  tutup aahh  arkam, aahh  arkam diye dövünmeye  başlamış, tokatı  atan sen ne yapıyorsun? Ben sana tokat attım, sen arkam diye ağlıyorsun dediğinde,  tokatı yiyen demiş ki? Eğer benim arkam olsaydı sen bana böyle tokat atabilir miydin? demiş. Allah kimseyi kimsesiz ve arkasız bırakmasın. Bu düzende, bu şartlarda, kendini beğenmiş bu kadar insan topluluğunun arasında arkasız olmak zordur, ağırdır. Ama şunu da söylemekte fayda var rızkı veren Allah’tır, Allah’ın  kefil olduğu rızka kimse engel olamaz. Rızkı olmayan birisi varsa da zaten ölmüştür, onun için çok dert edip kahrolmaya da gerek yoktur. O yaşattıkları zorlukların hesabını ise Allah sorar elbette, en güzeli  Allah’a havale etmektir.

“Ekmekle oynayanın ekmeğini gün gelir Allah elinden alır.”!

Dua ile...