Türkçede bazı kısatmalar dışında harflerin bir anlamı yoktur. Arapçada ise harfler mana yüklüdür. Kuran-ı Kerim’imizde geçen Huruf-u Mukatta(tek başına yazılan harfler) tarif edilen ve bazı surelerin başlarında yer alan(Elif, Lam ,Mim) ve(Yasin)gibi harfler bile bazı Alimlere göre  Rabbimizle  Peygamberimiz  Hz Muhammed (ASM) arasındaki bir şifredir. Arapçada harfler bir anlam taşıdıkları gibi, “Manay-ı Harfi” olarak da doğru bir bakış ve yaklaşım ifade ederler. Arapçada harf manası, eşyaya ,olaylara  fiil ve fail açısından bakmak, farkına varmak ve dikkat çekmek anlamlarını taşımaktadır..” Manay-ı Harfi” nazarıyla bir “Gül’e” bakıldığında  “Ne kadar güzel yapılmış, ne kadar güzel boyanmış, ne kadar güzel yaratılmış.” Diye bakıyoruz . Bu bakış: Eseri yapan ustayı , sanatçıyı ve yaratanı insana hatırlatıyor. İnsana ve kainata ( tabiat dahil) herşeye bu nazarla bakmamız gerekiyor ki; hakikatı görebilelim. Ecdadımız “ Maşallah, Barekallah!.. Ne kadar güzel yaratılmış .” diyerek hem Allah tarafından yaratıldığını beyan ediyorlar, hem de nazar değmenin de önüne geçiyorlardı. “Şualar” isimli eserde 4. Şua’da Bediüzzaman bakın ne güzel bir ifade kullanıyor!  “Sonra”Hasbüna”  (Nun harfinde, biz manasında) bulunan “ene”’ye yani nefsime baktım gördüm ki; hayvanat içinde beni dahi menşeim olan bir katre sudan  yaratan yaratmış, mu’cizane yapmış,  kulağımı açıp gözümü takmış, kafama öyle bir dimağ, sineme öyle bir kalb, ağzıma öyle bir dil koymuş ki, o dimağ kalb ve dilde, rahmetin umum hazinelerinde iddihar (biriktirilen)  edilen bütün Rahmani hediyeleri, atiyyeleri(lütufları) tartacak, bilecek yüzer mizancıkları, ölçücükleri ve Esma-ı hüsna’nın nihayetsiz cilvelerinin definelerini açacak, anlayacak binler aletleri yaratmış, yapmış, yazmış; kokuların tatların renklerin adedince tarifeleri o aletlere yardımcı vermiş.” Ne akıcı güzel ifadeler… Bu cümleleri bir de Muallim mustafa Sungur Ağabeyin dilinden tefekkür ederken dinleyebilseydiniz! Emin olun o tefekkürden mest olurdunuz!

Mü’min Kainata ,Tabiata ve Biyoloji, Fizik, Kimya  gibi ilim dallarının işlediği  konulara tefekkür ile Manay-ı Harfi ile bakmalı .. Rabbimizin bizim rahatça hayatımızı idame ettirmemiz için hazırladığı altyapının mükemmelliği açısından değerlendirmeli ve yararlanmalıyız.

“Manay-ı ismi” ile eşyaya ve olaylara bakarsak “Ne kadar güzeldir.” Diyoruz. Yalnız bu bakış açısı hem ustayı, hem yaratıcıyı hatıra getirmediği gibi nasıl yaratıldığı konusunda da  bir şey düşündürmüyor. Eşyanın tesadüfen veya kendiliğinden teşekkül ettiği izlenimi veriyor.Bu bakış açısı kimseye huzur saadet ve mutluluk vermeyip , dünyada bile insanı karamsarlığa, karanlığa ve kaygılara sevkediyor. Bu bakış açısını bir an önce terkedip özellikle yeni yetişen nesillerimize “Manay-ı Harfi” ile yani “Ne kadar güzel yapılmış, ne kadar güzel yaratılmış, ne kadar güzel yaratıcımızın isimlerine ayna olup gösteriyor.” demeliyiz ve dedirmeliyiz. Özellikle ilk ve Orta- Lise eğitiminde özellikle “Fen Dersleri’nde” bu bakış açımızı genişletip bu güzel nazarla bakmalıyız. Geleceğimizi nurlu, ışıklı ve aydınlık görmek istiyorsak!

Hoşça kalın..